Naar aanleiding van de Dag van de Verpleegkundige, speelden wij afgelopen maandag voor GGZ Drenthe, als start van een symposium, een terugspeeltheatervoorstelling.
Er werden door het publiek mooie persoonlijke verhalen gedeeld over hun ervaringen met verpleegkundig leiderschap en zeggenschap.
Om ze vervolgens vertaald in theater terug te zien, bleek voor sommige vertellers nog best spannend. Want je vertelt een verhaal over je werk, over hoe jij ziet wat nodig is en daarop handelt, hoe jij je verantwoordelijkheid pakt, en dat vind jij normaal.
Maar de acteurs lieten ziet dat dit niet zomaar ‘normaal’ is, maar juist heel goed en heel belangrijk voor de kwaliteit van de zorg, en dat je daarvoor best even in het zonnetje gezet mag worden. Voor sommigen voelde dat even ongemakkelijk.
Maar er was vooral heel veel herkenning in de zaal. En langzaam daalde het besef in, dat je als verpleegkundige helemaal niet zo bescheiden hoeft te zijn. Zoals een oude rot in het vak uit de zaal riep: “Ik heb gemerkt dat ik moet opkomen voor mijn eigen vakmanschap in de samenwerking met anderen.”
Zij blaakte van het zelfvertrouwen. En dat gun ik alle verpleegkundigen. Vier je successen, jullie werk maakt het verschil!